Al bu senin olsun diyen olmadı...
Ben kendi baharımda,
Kendim çiçek açtım...
Zemheri ayazı vurdu ruhuma,
Üşüdüm;
Verdikleri bir kibrit çöpünü dahi
yüzüme vuracaklar diye
Almadım...
Sevilmekten şüphe ettim de
sevmeye hep inandım
Hamurum sevgiyle yoğrulmuştu,
Anladım...
Kırağı çaldı dallarıma da
damlayamadım yaprak
uçlarımdan toprağa;
Sustum, köküme ağladım...
Al buda senin olsun diyeni hiç beklemedim;
Ben kendi baharım için,
Kendim Çiçek açtım..!
Şiir